ΣΩΤΗΡΗΣ ΚΑΛΥΜΝΑΚΗΣ..Μουσικοσυνθέτης τραγουδιστης μπουζουξης..
Ο χρυσός καλλιτέχνης κι άνθρωπος.!!!
Υπάρχουν ορισμένες στιγμές στη ζωή μας που αισθανόμαστε άβολα όταν διαπιστώνουμε πόση άγνοια έχουμε, ειδικά όταν μιλάμε για θέματα της λαϊκής μας παράδοσης. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο αείμνηστος Σωτήρης Καλυμνάκης, ο διάσημος στιχουργός, μουσικός, μουσικοσυνθέτης και τραγουδιστής του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού. Ο Καλυμνάκης ήταν ο χρυσός καλλιτέχνης που είχαμε δίπλα μας, στη γειτονιά μας στην Ελευσίνα, αλλά δυστυχώς πολλοί από εμάς αγνοούσαμε. Κι όμως πολλά από τα τραγούδια του μας έχουν κάνει να νιώσουμε ξεχωριστά πολλές φορές στη ζωή μας.
Ο Σωτήρης Καλυμνάκης μου ξεδίπλωσε τις αναμνήσεις του, οι οποίες τότε δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Αισχύλος κι έμαθαν οι νέοι και θυμήθηκαν οι παλαιοί. Γεννήθηκε το 1926 στην Ελευσίνα και οι γονείς του ήταν καταγωγή από τη Σύμη. Οι γειτονιές της Ελευσίνας ήταν η ζωή του ενώ η μουσική ήταν ήδη πρόκληση για εκείνον από μικρή ηλικία. Στα 16 του κι ενώ ήδη εργαζόταν σε εργοστάσια της περιοχής είχε αναπτύξει το ταλέντο του στο μπουζούκι. Μαζί με άλλους Ελευσίνιους – τον Τσοκάνη, τον Ζαφειρίου και τον Τσακωτό – είχαν φτιάξει ένα μικρό συγκρότημα και έπαιζαν σε κέντρα της πόλης.
Το ταλέντο του δεν άργησε να φανεί περισσότερο. Κάποια στιγμή βρέθηκε με παρέα στο γνωστό κέντρο της εποχής «Σκαραμαγκάς», στην ομώνυμη περιοχή, όπου τον παρακίνησαν να τραγουδήσει. Η παρουσία του άρεσε πολύ κι έτσι δέχεται την πρώτη του πρόταση να εργαστεί επαγγελματικά ως μουσικός και τραγουδιστής μαζί με τον τεράστιο Γρηγόρη Μπιθικώτση! Στις αρχές της δεκαετίας του ’50 ξεκίνησε η καριέρα του και η επιτυχία δεν άργησε να φανεί. Τραγουδάει και παίζει σε γνωστά μαγαζιά της περιοχής όπως στου «Κατσέλη», στο «Ταπητουργείο» και στο «Ακταίον». Εκείνη την εποχή τα λαϊκά κέντρα της Ελευσίνας συγκέντρωναν οικογένειες ακόμα κι από την Αθήνα!
Ο Σωτήρης Καλυμνάκης έχει γίνει πλέον γνωστός κι αγαπητός σε πολύ κόσμο. Οργανώνει ειδικές βραδιές, όπου συγκεντρώνει χρήματα και φέρνει σε κέντρα της Ελευσίνας μεγάλους καλλιτέχνες της εποχής όπως η Μαρίκα Νίνου, η Χαριτοπούλου κι άλλοι. Η επιτυχία είναι μεγάλη και οι προτάσεις από τα μεγάλα κέντρα της Αθήνας φτάνουν. Ξεκινά μία σπουδαία πορεία με τον Παπαϊωάννου στο «Φάληρο», τον Τσιτσάνη και τη Σακελλαρίου στο «Ροσινιόλ», τον Τσαουσάκη και τον Ξανθόπουλο στην «Ψάθα» της Ιεράς Οδού.
Παράλληλα αρχίζει και η δισκογραφική δουλειά. Η γνωριμία με τον Κολοκοτρώνη, συνθέτη του Καζαντζίδη φέρνει την πρώτη συνεργασία με την “MusicBox” και τις τραγουδίστριες Σοφία Σιδέρη και Λίτσα Διαμάντη, η οποία θα τραγουδήσει και την «Ελευσινιώτισσα» το γνωστό του τραγούδι. Η ανοδική του πορεία συνεχίζεται και ο επόμενος σταθμός είναι η Ρόδος. Στο περίφημο «Το Κέντρο του Μπαμπούλα» συνεργάζεται με μεγάλα ονόματα της εποχής όπως ο Γαβαλάς, η Γκρέυ κι ο Αναγνωστάκης.
Τη χρονιά εκείνη έρχεται η πρόσκληση από τις ΗΠΑ! Ο Παπαϊωάννου, ο οποίος ήδη έκανε δεύτερη μεγάλη καριέρα στην Αμερική, καλεί τον Καλυμνάκη να εργαστεί στα μεγάλα λαϊκά κέντρα της. Αρχίζει μία μεγάλη επιτυχημένη περίοδος με θριαμβευτικές εμφανίσεις. Όλη η ομογένεια αλλά και οι ξένοι ξεφαντώνουν με τα τραγούδια του Καλυμνάκη! Όπου εμφανίζεται η πίστα γεμίζει με δολάρια τα οποία μαζεύουν τα γκαρσόνια στην κυριολεξία με σκούπα και φαράσι!!!
Στην Αμερική θα μείνει οκτώ ολόκληρα χρόνια όπου θα ηχογραφήσει και 40 δίσκους LP. Με την επιστροφή του στην Ευρώπη μεταβαίνει στην Ολλανδία, όπου τραγουδά για τέσσερα χρόνια σε κέντρα του Ρόττερνταμ! Κατόπιν γυρνά στην Αμερική και στον Καναδά συγκεκριμένα, όπου παραμένει ενάμιση χρόνο. Οι μουσικές του περιπλανήσεις θα τελειώσουν στη Γερμανία όπου ο κορεσμένος πια καλλιτέχνης θα παραμείνει πολύ λίγο. Θα γυρίσει στην Ελλάδα το 1976 για να εγκατασταθεί πλέον μόνιμα. Έχει κερδίσει τα πάντα με πολύ κόπο και προσπάθεια αλλά έχει φτιάξει μία αξιοπρεπή ζωή με μέτρο και σοβαρότητα.
Αυτό θα αποδειχθεί πολύ σημαντικό γιατί στη χώρα μας έχουν αλλάξει πολλά. Χαρακτηριστικό είναι το περιστατικό που μου αφηγήθηκε για την πρώτη του επαφή με τους νέους τρόπους μουσικής διασκέδασης. Μετά από συζητήσεις με γνωστούς ιδιοκτήτες κέντρων της εποχής συμφώνησε με ένα από αυτούς που διατηρούσε μαγαζί στην οδό Κοραή, στην Αθήνα. Εκείνος λοιπόν ζήτησε από τον Καλυμνάκη να φορέσει… περούκα γιατί ενώ όλοι οι άλλοι μουσικοί είχαν μακριά μαλλιά εκείνος τα είχε κοντά και χαλούσε… την ομοιομορφία!!! Ήταν Παρασκευή κι ο Καλυμνάκης παίρνει την απόφαση να υποστεί την ιδιοτροπία του ιδιοκτήτη αλλά μέχρι την Κυριακή, όπου θα διακόψει οριστικά.
Η ιδιόμορφη κατάσταση εκείνης την εποχής τον κάνουν να διακόψει την επαγγελματική του ενασχόληση με τη μουσική μετά από είκοσι και παραπάνω χρόνια. Ο σεμνός χαρακτήρας του τον οδηγεί να εργαστεί στην Petrola, για να αποκτήσει τα απαραίτητα ένσημα που θα του επιτρέψουν να ζήσει άνετα και με ασφάλεια.
Ο Σωτήρης Καλυμνάκης μέχρι το τέλος της ζωής του παρέμεινε σεμνός, αγνός και πάνω από όλα χρυσός χαρακτήρας κι άνθρωπος. Δίδαξε σε πολλά νέα παιδιά κι έβγαλε ταλέντα. Δυστυχώς δεν τιμήθηκε όπως του έπρεπε από το Δήμο Ελευσίνας. Είχε το παράπονο ότι δεν του παραχώρησαν ένα μικρό χώρο για να μπορεί άνετα να διδάξει.
Κι όμως… το χαμόγελο στο πρόσωπο του και η φράση «δεν πειράζει» δείχνουν τη μεγαλοψυχία και την ανωτερότητα.
Ο Σωτήρης Καλυμνάκης άφησε το στίγμα του και όσοι τον γνωρίσαμε νιώθουμε τυχεροί.
Ξεχωριστές δημιουργίες
1960
Δεν σε αλλάζω με καμιά (45), Βαρύς καημός (45), Μπουζουκάκι μου καημένο (45), Ελευσινιώτισσα (45)
1964
Μες στο κρύο, μες τ’ αγιάζι (45), ΜΙΑ ΒΡΑΔΥΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (LP), Ελευσινιώτισσα, ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΓΛΕΝΤΙ (LP), Απ’ όλα τα πιοτά, SONGS & DANCES OF GREECE (LP), Το λυγερό σου κορμί
1966
Το λυγερό σου το κορμάκι (45)
1967
Σ’ έχασα γλυκιά μου (45), Δεν με θέλουν οι γονείς σου (45), Ροδίτισσα (45), Χόρεψε μου τσιφτετέλι (45)
1968
Πώς να φύγω μόνος μου; (45), Γιατί με βασανίζεις; (45)
Ο Σωτήρης Καλυμνάκης απεβίωσε στις 24 Αυγούστου 2009.
